DEGELIJKE ECONOMISCHE BASIS
▶
Gewoon
een
goede
werkverdeling
maken
Hoge werkloosheid is in de vrije markt bijna onlosmakelijk gekoppeld aan een economische crisis.
Een uitzondering hierop was de crisis van 2020 waarop de werkloosheid laag gehouden werd door staatsingrijpen.
Bij een voorafgaand thema
Echt economisch herstel blijft te lang uit
is toegelicht waarom en hoe de venwichtseconomie ervoor zorgt dat haar economie blijft
bloeien.
Bij 'voor iedereen werk' komt bij de lezer wellicht de vraag op 'zijn er dan wel genoeg banen?'.
Dat is een hele logische vraag als je denkt volgens volgens de principes van de vrijemarkteconomie.
In dit thema wordt toegelicht waarom werkloosheid een onlosmakelijk deel van de vrijemarkteconomie is.
Daarna wordt bekeken waarom 'voor iedereen werk' bijdraagt aan een degelijk economisch stelsel.
Als laatste wordt toegelicht waarom werk, in principe voor iedereen, een onlosmakelijk deel van de evenwichtseconomie is.
Inhoud
1. Werkloosheid en 'natuurlijke werkloosheid' onderdeel van de vrije markt ▽2. 'Voor iedereen werk' draagt bij aan een degelijk economisch stelsel ▽
3. De structuur van de evenwichtseconomie stimuleert 'voor iedereen werk' ▽
1. Werkloosheid en 'natuurlijke werkloosheid' onderdeel van de vrije markt
Werkloosheid
Volledige werkgelegenheid is in de vrije markteconomie niet mogelijk is de geldende opvatting.
De almaar stijgende arbeidsproductiviteit is een van de redenen hiervoor.
[1]
Zeker tijdens een economische crisis.
Uit een uitgebreide verkennende studie van de WRR komt echter het beeld naar voren dat op het gebied van werkgelegenheid veel mogelijk is
als werk maar anders georganiseerd wordt.
[2]
'Natuurlijke werkloosheid' en flexwerk
In de economische wetenschap wordt uitgegaan van een noodzakelijke ‘natuurlijk werkloosheid’.
[3]
In Nederland is dat anno 2013 4,5%.
[1]
Door schaarse banen disciplineer je de arbeiders en zorgt ervoor dat hun arbeidsproductiviteit hoog blijft, is de redenatie.
De economische theorie gaat ervan uit dat schaarse banen zorgen voor lage looneisen. En lage looneisen voorkomen inflatie is de gedachte.
Na de crisis, na 2014 is de inflatie lang laag geweest en zijn de loonstijgingen lang laag geweest. De werkloosheid daalt geleidelijk. Begin 2019 is de werkloosheid in Nederland 3,5% en in België 5,6%. De regeringen ondernemen weinig om dit percentage verder naar beneden te krijgen. In de media wordt dit werkloosheidpercentage gepresenteerd als een lage werkloosheid. Dus als iets goeds. Door het op die manier te presenteren verdwijnt de ambitie om de verliezers in een betere positie te brengen.
De lonen stijgen na 2014 nauwelijks, op wat kortere periodes na. Ook hierdoor blijven de laagbetaalden -de verliezers- in hun slechte positie.
In Nederland is het aantal slechtbetaalde flexwerkers erg hoog en hun aantal neemt nauwelijks af na de crisis. En in heel Europa blijft armoede, ook onder werkenden, een niet te ontkennen realiteit.
De positie van de verliezers in de vrijemarkteconomie wordt nauwelijks verbeterd door regeringsbeleid. Blijkbaar accepteert men de slechte omstandigheden waarin de verliezers zitten nog altijd als een voldongen feit, een gevolgschade van de vrijemarkteconomie.
2. 'Voor iedereen werk' draagt bij aan een degelijk economisch stelsel
Als iedereen in de samenleving werkt, zoals in de evenwichtseconomie, dan heeft dat voordelen.
Zo gaat er minder belastinggeld naar sociale zekerheid,
[4]
gaat er geen talent verloren door werkloosheid,
[5]
Een gevolg van 'voor iedereen werk' is dat de werknemer zich flexibel kan en zal opstellen in zijn werkzaam leven. Hierdoor is de arbeidsmarkt flexibel en dus de economie robuster.
3. De structuur van de evenwichtseconomie stimuleert ´voor iedereen werk'
Structuur bij 'voor iedereen werk'
In de evenwichtseconomie is geen noodzaak om de 'arbeiders te disciplineren' door
natuurlijke werkloosheid.
Samenwerking, de
onderlinge verdeling van alle werk
binnen de lokale gemeenschap
en de
sociale band
binnen de gemeenschap bevorderen dat werknemers hun verantwoordelijkheid nemen.
In de evenwichtseconomie wordt in onderling overleg bepaald wie welke producten en diensten gaat afnemen en welke inspanningen hiervoor verricht worden.
De
Verbindende Organisatie
leidt dit proces van overleg in goede banen.
Maar ook van burgers wordt een
actieve bijdrage
verwacht.
Prijzen en lonen zijn hieraan ondergeschikt en worden op elkaar afgestemd door de
Monetaire organisatie.
[8]
'Voor iedereen werk' is in ieders eigen belang
In de structuur van de evenwichtseconomie is het voor burgers van belang dat iedereen deelneemt aan het arbeidsproces.
Mensen die zich afzonderen ondermijnen het wij-gevoel in de gemeenschap en dat heeft zijn weerslag op de hele lokale gemeenschap.
En iemand die niet deelneemt aan het arbeidsproces moet door de lokale bevolking financieel ondersteund worden.
De burger is werknemer, consument, eigenaar en hij stuurt de lokale organisaties. (Zie Organisaties in handen van gemeenschap, Verbindende organisatie) Hij heeft bij het sturen van lokale organisaties belang bij 'voor iedereen werk'. Hij wil namelijk zelf ook een goed inkomen. Dat kan alleen door anderen ook werk tegen een eerlijk loon te gunnen. Het elkaar iets gunnen wordt hierdoor een essentieel onderdeel van de evenwichtseconomie.
De lokale gemeenschap zal eisen stellen aan werknemers uit hun midden. Daarbij kunnen zaken als collegialiteit, arbeidsethos en integriteit belangrijk zijn.
In de evenwichtseconomie wordt in principe iedereen opgenomen in een werksituatie of een leeromgeving. De leeromgeving is onder andere gericht is op het volwaardig functioneren in de evenwichtseconomie.
Bij Samenwerking en verbinding zoeken, paragraaf 2 wordt toegelicht waarom het volwaardig deelnemen van iedereen in de evenwichtseconomie zo belangrijk is. En Samenwerking en verbinding zoeken, paragraaf 4 gaat over hoe dit volwaardig deelnemen wordt vormgegeven in de evenwichtseconomie.
Referenties en noot