1. Herverdeling versus verdelen

Veel debatten en beleidsmaatregelen in de parlementaire democratie gaan in wezen over geld. Of eigenlijk over hoe het belastinggeld herverdeeld moet worden. Een belangrijke taak van de overheid is het innen en het herverdelen van belastinggeld.
Wie betaald de meeste belasting en hoe wordt het geld verdeeld over burgers of bedrijven die 'te weinig' hebben, daarover gaat het in de parlemantaire democatie.

Dit herverdelen gebeurt onder invloed van een krachten veld gevormd door allerlei belanghebbenden. De opvattingen van de achterbannen van de op dat moment regerende partijen spelen hierin een rol, maar zeker ook belangengroeperingen, lobbyisten van bedrijven en multinationals en Brussel.

Dit krachtenveld zorgt ervoor dat de wens van de kiezer niet altijd uitgevoerd wordt. Omdat dit krachtenveld sterker wordt voelen kiezers zich telkens minder gehoord en er ontstaat een grotere kloof tussen politiek en burgers. In de evenwichts economie wordt door de lokale gemeenschap onderling bepaald welk salaris iedereen in de gemeenschap ontvangt. En in de hechte lokale gemeenschappen van de evenwichts economie krijgt iedereen een eerlijk salaris. Een lokale gemeenschap die de gehele lokale economie controleert en weet dat dat men er samen uit moet komen zal namelijk streven naar een balans tussen ieders belangen. Hierdoor wordt het herverdelingsmechanisme dat gehanteerd wordt in de parlementaire democratie overbodig.

2. De nieuwe vorm: De evenwichts economie democratie

In deze paragraaf wordt een schets gegeven van de evenwichts economie democratie. De bedoeling is om een globaal overzicht te geven. Verderop wordt dieper ingegaan op de achtergronden van de evenwichts economie democratie.

De Verbindende Organisatie is de spil in de evenwichts economie democratie. Toch kent de organisatie geen verkiezingen en politieke partijen.

De Verbindende Organisatie heeft als taak om besuitvorming zoveel mogelijk door de lokale gemeenschap zelf te laten gebeuren. Zoals we verderop zullen zien stimuleert de Verbindende Organisatie burgers op allerlei manieren om gemeenschappelijk te komen tot consensus, tot globale oplossingen of tot werkbare eerste aanzetten. De Verbindende Organisatie zorgt ervoor dat deze uitkomsten omgezet worden in beleid.

Hierdoor ligt de democratische besluitvorming niet bij de Verbindende Organisatie maar daar waar hij hoort; bij de burger.

In de evenwichts economie democratie gaat het veelal over onderwerpen die veel mensen aanspreken. Het gaat bijvoorbeeld over de organisatie waarin de kiezer werkt of over de organisatie waarbij de kiezer producten koopt.
Toch heeft niet iedereen overal interesse in of wil zich erin verdiepen. Datgene wat de kiezer wordt voorgelegd om over mee te beslissen is daarom toegespitst zijn op zijn/haar interesse- en kennisniveau.
Op deze sterke afwijking van de gangbare vormen van democratie ^[1] wordt nog uitvoerig ingegaan. Een democratie werkt niet optimaal als de burgers zelf verdeeld zijn over een onderwerp. Die verdeeldheid wordt door het stemgedrag een politieke realiteit. En de parlementaire democratie moet oplossingen formuleren.
Dat leidt veelal tot moeilijk werkbare compromissen en onvrede bij de kiezers die niet krijgen waar ze om gevraagd hadden.

In de evenwichts economie speelt dit nauwelijks omdat in de evenwichts economie zeer veel energie wordt gestoken in het overbruggen van tegenstellingen in de gemeenschap. Dit is in het algemeen bij Samenwerking en verbinding zoeken al uitgebreid aan bod gekomen. In paragraaf 3 wordt toegelicht dat de burger samen met anderen zoekt naar een gemeenschappelijke basis om de tegenstellingen te overbruggen, voordat hij zijn stem uitbrengt. We hebben net al gezien dat de rol van de Verbindende Organisatie is om het democratisch proces bij de burger te houden. Zij stimuleert de burger om tegenstellingen te overbruggen en te komen tot gemeenschappelijke standpunten. De Verbindende Organisatie formuleert beleid op basis van deze gemeenschappelijke standpunten. Hoe en of de kiezer een stem kan uitbrengen is afhankelijk van het onderwerp en de keuzes die de gemeenschap daarin gemaakt heeft. Nu worden een aantal mogelijke varianten besproken.

Zoals bij Inspectie & sturing & innovatie is toegelicht, worden er in principe voor iedere organisatie periodiek een aantal verbetervoorstellen geformuleerd waarop gestemd kan worden.

In het eenvoudigste geval hebben de verbetervoorstellen nauwelijks effecten op andere organisaties en het lange termijn beleid. In dat geval kunnen de burgers direct kiezen uit een aantal verbetervoorstellen.

Een andere variant is dat er gestemd wordt over een pakket van samenhangende toekomstgerichte verbetervoorstellen voor meerdere organisaties. En wel zo geformuleerd dat het beoordelen ervan door zo veel mogelijk mensen gedaan kan worden. Tegelijkertijd heeft iedereen, inclusief journalisten toegang tot alle relevante informatie, zodat alle aspecten van een keuze zo goed mogelijk belicht kunnen worden.

In onze gespecialiseerde samenleving zijn er ook onderwerpen die te specialistisch zijn om van grote groepen kiezers te verwachten dat zij zich hierin kunnen of willen verdiepen. De Verbindende Organisatie zoekt dan mensen die bij die onderwerpen de specialistische kennis hebben én mensen die zich daarin willen en kunnen verdiepen. Deze groep van mensen krijgt dan de taak om tot een besluit te komen dat het collectieve belang dient.

Om de kiezer toch te betrekken bij besluitvorming die ononverzichtelijk is kan de Verbindende Organisatie ook kiezen voor de volgende variant.
De kiezer krijgt de keuze uit een aantal beleidsrichtingen of algemeen geformuleerde doelstellingen die betrekking hebben op het te formuleren beleid. Op basis van de voorkeuren van de kiezers ontwikkelt de Verbindende Organisatie haar beleid. Een keuze voor de evenwichts economie betekent dat de deelnemer bij aanmelding kiest voor -duurzaam- lange termijn beleid. Verderop zullen we zien dat in de evenwichts economie de juiste omstandigheden zijn voor dit soort lange termein beleid.

3. Actieve kiezer

De keuze van veel kiezers wordt in de parlementaire democratie mede bepaald door zijn eigen portemonnaie, zijn onvrede en zijn eigen angst. Hij hoeft geen rekenschap af te leggen over wat zijn keuze betekent voor anderen in de samenleving.
De kiezer leunt achterover en de overheid moet leveren. Hierdoor is de kiezer consument geworden in de parlementaire democratie.

De evenwichts economie vraagt een andere houding van haar kiezers.
We zullen nu zien hoe dit georganiseerd is: In de parlementaire democratie leunt de kiezer achterover en hij verwacht van de regering dat zij tegenstellingen overbrugt. De tegenstellingen die in de samenleving leven en die de burgers zelf niet kunnen overbruggen. (Samenwerking en verbinding zoeken, paragraaf 1) Hierdoor hebben de overheden een onmogelijke opgave gekregen en dat ondermijnt de democratie.
Dit wordt ook erkend in een initiatief als waarin gezocht wordt naar een burgerakkoord in plaats van een coalitieakkoord.

In de evenwichts economie wordt de kiezer gevraagd om uit zijn stoel te komen. Als hij ergens over wil meespreken dan wordt hij geacht zich in de materie te verdiepen. Hij wordt geacht zich een mening te vormen in samenspraak met anderen. En samen met anderen te komen tot consensus of eerste aanzetten waar de hele gemeenschap achter kan staan.


Dat kan alleen als geïsoleerde groepen en/of verschillende lagen van bevolking de dialoog met elkaar aangaan. Omdat de meeste zaken op lokaal nivo spelen behoort het zich ter plekke een indruk vormen tot de mogelijkheden. Hoe deze dialoog het beste kan worden vormgegeven is aan de Verbindende Organisatie. Dit kan in iedere gemeenschap en per onderwerp verschillen.

De Verbindende Organisatie richt zich op het bevorderen van de dialoog tussen bevolkingsgroepen die tegenover elkaar staan. Bij het thema Verbindende organisatie is ook toegelicht op welke manieren zij dit doet.

Zoals in het volgende onderwerp wordt toegelicht zullen veel kiezers wel warm kunnen lopen voor de onderwerpen waarover zij kunnen stemmen in de evenwichts economie democratie. In principe wordt de interesse van de kiezer automatisch gewekt voor de onderwerpen waarover hij stemt. Met veel onderwerpen waarover hij zich uitlaat heeft hij namelijk dagelijks mee te maken:

• De kiezer heeft namelijk als werknemer dagelijks te maken met zijn werkomstandigheden. Werkomstandigheden waarvan hij weet dat hij er zelf over kan mee beslissen.
• Ook als consument weet de kiezer dat hij mee kan beslissen over de producten die hij in de winkelschappen of in de lokale webshop vindt.
• Veel van de onderwerpen spelen op lokaal nivo en zullen de burgers daarom al snel aanspreken.
• In de netwerken voor aandacht en begeleiding wordt ook gesproken over alles wat mensen als consument en als werknemer bezig houdt. Dit heeft ook tot gevolg dat burgers zich meer gaan verdiepen in democratische vraagstukken.
• Verschil in inzicht stimuleert interesse voor burger in lokale vraagstukken: Indien bijvoorbeeld een groep vindt dat bepaalde producten of diensten goedkoper zouden kunnen, dan heeft dat veelal consequenties voor de hoogte van het loon, de werkomstandigheden of het milieu. Werkemers in die branche zouden daar minder blij mee kunnen zijn.
  Hierdoor kunnen sociale tegenstellingen in de samenleving ontstaan; mensen krijgen mogelijk geen redelijk loon meer. Of het milieu kan worden aangetast. En dat is uiteindelijk ook weer voeding voor tegenstellingen.
  In netwerken voor aandacht en begeleiding wordt de groep gestimuleerd om zich een beeld te vormen van wat dat betekent voor de werknemers en welk invloed dat heeft op het milieu.

In de netwerken voor aandacht en begeleiding wordt als het ware de kiem gelegd voor een actieve deelname aan het democratisch proces, het volgende onderwerp. We hebben net gezien dat burger op allerlei manieren gestimuleerd wordt om actief deel te nemen aan het democratisch proces.
Er zijn verschillende manieren waarop de burger actief hieraan kan deelnemen:

• Netwerken voor aandacht en begeleiding stimuleren acitieve burger
  In de netwerken voor aandacht en begeleiding worden ook heel concrete zaken geregeld. Het netwerk heeft ook als functie om mensen die problemen ervaren te helpen.
  Het netwerk zet maatschappelijke tegenstellingen of mistoestanden op de agenda van de hele gemeenschap. Iedereen die onderdeel is van het probleem wordt uitgenodigd om daar gemeenschappelijk aan te werken. Het doel is begrip te krijgen voor elkaar en te komen tot een eerste aanzet voor een gemeenschappelijk oplossing. De Verbindende Organisatie speelt hierbij een rol.
• Volkomen transparante organisaties bevorderen meningsvorming burgers
  Organisaties zijn Volkomen transparant, waardoor burgers uit de gemeenschap op allerlei manieren meer te weten kunnen komen over wat er binnen de organisatie speelt. Hoe organisaties naar hun gemeenschap toe communiceren ligt niet vast, maar excursies, voorlichtingsbijeenkomsten of discussies over de te varen koers behoren tot de mogelijkheden. Dit zijn bij voorbaat momenten waarop de kiezer zich een mening kan vormen. Ook dragen hieraan bij informatie en discussie over arbeidsomstandigheden, de manier waarop de producten gemaakt worden, de kwaliteits en milieu eisen.
• Verbindende organisaties veel activiteiten die burger kunnen activeren
  Daarnaast organiseert de Verbindende Organisatie op vergelijkbare manier als andere organisaties bijeenkomsten of online gedachten uitwisseling organiseren.
  Daarbij komen de wat algemenere thema's aan bod.
• Digitale democratie
  In Ijsland wordt sinds 2011 gebruik gemaakt van een digitale democratie via internet.
  Dit is een instrument om ideeën te bediscussiëren tussen burgers en lokale/nationale overheden, leidend tot nieuw beleid. Ook in andere delen van Europa is dit een instument dat in de praktijk blijkt te werken. ^[4]
  De Verbindende organisatie en andere organisaties maken gebruik van deze vorm van digitale democratie.

Uiteindelijk wordt van iedere burger ook verwacht dat hij zich inspant om er samen uit te komen. Wil hij meebeslissen dan moet hij dus deelnemen aan het actieve democratisch proces zoals hierboven beschreven. De Handhavende Organisatie ziet erop toe inhoeverre burgers op een constructieve manier deelnemen aan deze actieve democratie. Het is duidelijk dat niet iedereen overal in geïnteresserd is of genoeg kennis in huis heeft om erover mee te denken. Algemeen is het zo dat iedereen in principe over alles meebeslist, maar alleen als hij zichtbaar interesse en kennis over het onderwerp heeft.
Uit opleiding of activiteiten of op een andere manier kan blijken dat iemand genoeg kennis heeft over de zaken waarover hij/zij wil meebeslissen.
De Handhavende Organisatie houdt bij inhoeverre iemand bij een bepaald onderwerp deelneemt aan de actieve democratie en geeft door in hoeverre iemand's stem over een bepaald onderwerp meetelt.
In een gemeenschap waarin men elkaar voldoende kent en vertrouwt hoeft deze registratie niet erg formeel te zijn. Zoals gezegd niet iedereen kan het opbrengen of is in staat om zich in bepaalde onderwerpen te verdiepen.
Als je minder deelneemt aan het actieve deel van het democratisch proces dan wordt je ook minder betrokken bij de besluitvorming.

Mensen die niet deelnemen aan het aciteve deel van het democratisch proces moeten accepteren dat de gemeenschap mogelijk iets anders beslist dan gehoopt.
Een onderdeel van Aandacht en begeleiding is dat mensen die bewust afstand nemen van bepaalde besluitvorming erop gewezen worden dat ze dan ook de consequenties daarvan moeten aanvaarden. Onvrede achteraf werkt dan meestal niet meer opbouwend.

Overigens zal de kiezer die alleen meebeslist over onderwerpen van zijn/haar interesse- en kennisniveau dit veelal niet ervaren als een nadeel.
Ten eerste zal het onderwerp hem waarschijnlijk minder interesseren.
En omdat iedereen in de evenwichts economie in financieel opzicht eerlijk behandeld wordt en de evenwichts economie nauwelijks gevoelig is voor een economische crisis zal er in dit opzicht geen algemene onvrede ontstaan die omslaat in onvrede over de democratie.
Daarnaast wordt de mogelijke onvrede van een niet stemmende burger gehoord in zijn netwerk voor aandacht en beleiding. Het netwerk kan deze onvrede op de agenda van de lokale gemeenschap zetten.

4. Goede voorwaarden voor democratie

In deze paragraaf wordt de parlementaire democratie in een vrije markteconomie vergeleken met de evenwichts economie democratie. Door de keerzijde van de vrije markt komt de parlementaire democratie er minder goed vanaf. Sterker nog de parlementaire democratie zal ook beter functioneren in de evenwichts economie.

Zoals we in paragraaf 1 gezien hebben is een belangrijke taak van de overheid het herverdelen van geld. Omdat de vrije markteconomie veel partijen kent met allemaal eigen belangen blijft dit wrijving in de samenleving veroorzaken.

In de evenwichts economie heeft het lokale economisch systeem slechts één belanghebbende, de lokale gemeenschap.
Zoals we gezien hebben, hebben de burgers in die lokale gemeenschap hebben veel bij samenwerking en zij worden daarin ook gestimuleerd. Eerlijke verdeling van geld aan de bron -bij de werkgever- leidt daarom tot veel minder wrijving in de samenleving.

Inherent aan het herverdelen is veel bestuurlijk overleg en een groot ambtenaren apparaat. Omdat in de evenwichts economie herverdeling overbodig is er veel minder overleg en veel minder ambtelijke ondersteuning noodzakelijk. Een kerntaak van de overheid in de vrije markteconomie is het stellen van normen voor bedrijven, multinationals en banken. Maar eigenlijk is de overheid voortdurend bezig met het blussen van brandjes ontstaan door toedoen van de vrije markt. Denk maar aan bestrijden van werkloosheid door flexibilisering van arbeid, redden en reguleren van banken, regulering en subsidiering van de huurwoningmarkt, bestrijding witwassen, bestrijding voedselschandalen, en de massale belasting ontduiking in belastingparadijzen.
Dit soort onderwerpen blijven de samenleving en dus de politiek verdelen.

Deze regulering van de vrije markt vergt een groot ambtelijk apparaat en kost vooral veel geld. Onvrede over dit soort zaken vervreemdt burgers van de politiek en ondermeint uiteindelijk de democratie.

In de evenwichts economie is regulatie overbodig omdat de lokale gemeenschap zelf ervoor zorgt dat er geen uitwassen ontstaan. In de evenwichts economie is het erg lastig om langdurig eigen gewin na te jagen en anderen te benadelen. Daarvoor heeft het systeem te veel controle mechanismen en is het zelfreinigend. De landelijke politiek, zowel links als rechts reageert vanuit eigen partijstandpunten en denkkaders. Door de roze bril van de evenwichts economie bekeken heeft het democratisch stelsel horend bij de vrije markteconomie het effect dat tegenstellingen in de samenleving worden uitvergroot.
Ook zijn compromissen landelijk van toepassing. Zij zijn nooit toegesneden op individuele gevallen.

In de evenwichts economie wordt lokaal gekeken welke maatregelen het best passen in de lokale gemeenschap. Burgers die zich verdiept hebben in problemen die spelen in hun directe omgeving, zullen meer vanuit persoonlijke betrokkenheid genuanceerder reageren. Compromieën worden meer door burgers zelf gesloten, niet vanuit de politiek. Vanuit persoonlijke betrokkenheid blijft het niet bij stemmen vanuit puur eigen voordeel, maar is er meer bereidheid ook voor anderen mee te denken. Verdelen hoort bij de evenwichts economie democratie

Omdat vanuit persoonlijke betrokkenheid lokaal toegespitste maatregelen worden getroffen zullen deze maatregelen per regio anders kunnen uitpakken. Hierdoor ontstaan lokale verschillen in het behandelen van mensen. Dit besef zal de lokale gemeenschap echter weer aanzetten tot heroverweging.

In de evenwichts economie democratie is het ontstaan van een grote bestuurlijke elite niet waarschijnlijk. Hiervoor zijn een aantal redenen aan te wijzen:

In de evenwichts economie is zijn mensen flexibeler in de keuze van hun werk. Men zit minder vast aan één beroep. (Flexibele organisaties en arbeidsmarkt) Mensen in bestuurlijke functies kunnen makkelijker van organisatie wisselen omdat de cultuurverschillen niet zo groot zijn. In de evenwichts economie zijn namelijk alle organisaties zijn gericht op samenwerking.

Bestuurders hoeven zich niet te profileren om herkozen te worden. Zij kunnen zich focussen op het geheel. Mensen die op deze manier opereren passen ook in veel andere organisaties.

Ook is in de evenwichts economie democratie kleinschaliger. Er ontstaan geen aparte regio's of grotere organisaties met alleen bestuurlijke functies. En bij hun werkzaamheden moeten bestuurlijke organisaties veel meer samenwerken met de andere organisaties in hun gemeenschap. Ook hierdoor kan er geen in zichzelf gekeerde bestuurlijke elite ontstaan.

Daarnaast zijn de bestuurlijke organisaties, net als alle organisaties, relatief eenvoudig anders te organiseren. En wel zodanig anders te organiseren dat de gemeenschap geen afstand meer ervaart tot haar bestuur.

Omdat iedere organisatie periodiek doorgelicht wordt en hieruit verbetervoorstellen komen waarop de gemeenschap kan stemmen, kunnen organisaties drastisch veranderen.
De verbetervoorstellen kunnen namelijk van alles inhouden. In de evenwichts economie kunnen wijzigingen ook zover gaan dat organisaties worden opgesplitst om een kleiner gedeelte van de gemeenschap te bedienen. Een parlement daarentegen blijft op dezelfde manier functioneren, zoals vastgelegd in de grondwet. Verkiezingen voor het parlement betekenen hooguit dat de samenstelling van de regerende elite wijzigt.

Verandering die voortkomen uit het periodiek doorlichten van bestuurlijke organisaties zullen er zelden toe leiden dat bestuurders zich gaan richten op de korte termijn en de lange termijn uit het oog verliezen. Zoals vaak het geval bij gekozen regeringen.
In principe zijn bestuurders geen vertegenwoordigers van een bepaalde ideologie of partijstandpunt, maar staan zij voor het algemeen belang. Natuurlijk blijft het punt van persoonlijke voorkeuren, maar bij het uitvoeren van de functie behoort die geen boventoon te voeren. Mocht dit wel het geval zijn dan kan verandering van functie wel tot de mogelijkheden behoren. In de democratie van een land in de vrije markt economie spelen veel tegenstrijdige belangen. Dit heeft onder andere geleid tot de grote tegenstellingen tussen regeringspartijen. Maar ook in de samenleving zijn veel tegenstrijdige belangen. Vooral in tijden dat het economisch minder goed gaat leidt dit tot spanningen, onzekerheden en van samenstelling wisselende regeringen. Hierdoor komt lange termijn beleid niet van de grond.

De evenwichts economie kent veel minder tegenstrijdige belangen omdat uiteindelijk alles bepaald wordt door de gemeenschap. In de economie wordt door alle organisaties samengewerkt en is er geen sprake van concurrentie, hoogstens gezonde competie. Samenwerking betekent gemeenschappelijke doelen. Gemeenschappelijke doelen die ook gericht zijn op de lange termijn en niet gefrusteerd kunnen worden door het elkaar tegenwerken.
Daarnaast is de evenwichts economie is een stabiel economisch syteem. (Degelijke economische basis) Als het goed is zijn de burgers daarom niet bezig met overleven en heeft men vertrouwen in de toekomst. Dit zijn goede voorwaarden voor beleid gericht op de lange termijn.

De functie van de Verbindende organisatie is ook om iedereen zoveel mogelijk op de hoogte te stellen van wat er speelt. Hierbij wordt zeker ook het effect van veranderingen op het lange termijn beleid toegelicht. De Verbindende Organisatie heeft als doel om een solide lange termijn beleid vorm te geven. De kiezer wordt uitgenodigd om zich te oriënteren op wat de problemen zijn in de gemeenschap en over oplossingen van gedachten te wisselen met anderen om te komen tot consensus.

Referenties

[1]	Wikipedia: democratie.
[2]	Democratie? Leuk, maar niet hoe het nu gaat.
[3]	Code Oranje, een herontwerp van de democratie op initiatief van enkele honderden lokale politici, ondernemers, wetenschappers en actieve burgers. Code Oranje Het anders vormgeven van de democratie is een veel terugkerend thema. Deliberative democracy is een voorbeeld daarvan. Deliberative democracy is een democratie waarin praten en communicatie belangrijker dan verkiezingen) Deliberative democracy Wat is Deliberative democracy? Code Oranje
[4]	Tijdens de financiële crisis in Ijsland, die een groot wantrouwen tussen burger en overheid veroorzaakt, wordt een digitale democratie platform - Your Prioreties - opgericht. Het doel is om een brug te slaan tussen burger en overheid en om het vertrouwen te herstellen. Door het geëxplodeerde financiële systeem - alle burgers waren hun geld kwijt - zakte het vertrouwen naar een absoluut dieptepunt. 8 jaar later is het vertrouwen weer terug, mede dankzij dit zgn eDemocratie platform. Dit platform is een instrument voor burgers en overheden om samen ideeën te bediscussiëren. Burgers brengen ideeën in, de overheid evalueert de kosten, burgers stemmen op de ideeën, de overheid voert ze uit. Bij het bediscussieren van een idee wordt op het platform gebruik gemaakt van twee kolommen. Een kolom met argumenten voor en de andere met argumenten tegen. Het is niet mogelijk om iets te te voegen dat niet bijdraagt aan een constructieve discusssie. En er worden alleen nieuwe argumenten toegevoegd. Een besluit is nooit 100% goed of slecht. Als je in in de besluitvorming minderheidsstandpunten betrekt dan kom je tot een betere besluitvorming volgens de oprichter van het platform. Platform gebruikt bij het herstellen van dit vertrouwen in Ijsland: Rahvakogu, Estonia – From ideas to laws Beschrijving Open source eDemocratie: Your Prioreties Een Vandaag besteedt ook aandacht aan de digitale democratie in Ijsland, vanaf ongeveer 15 minuten
[5]	Wikepedia: Kritiek op democratie
[6]	Is Nederland nog wel een democratie?
[7]	Huidig democratisch systeem stuit op praktische problemen.